school

Dames en heren het is officieel!!!! Mijn eerste maand in Palermo zit er alweer op.
Ik ben nu ook in mijn (denk ik) 3e week van school officieel en er zijn heel wat verschillen. De eerste schooldag was doodeng. Ik ging naar binnen en wachtte voor mijn contactpersoon in school professoressa bianca te wachten. Zij is de enige in de hele school die goed engels kan vandaar dat zij mijn contactpersoon is. Toen de schoolbel ging en iedereen naar zijn\haar klas toeging sloeg de paniek toch een beetje toe. Gelukkig kwam zij al snel naar mij toe en bracht me naar het klaslokaal waar ik de rest van mijn jaar zou blijven. Ze legde alles uit aan mijn nieuwe klasgenoten en ik had een plaats naast een meisje genaamd Maria. Daar zat ik dan geen flauw idee waarom ik hier in godsnaam ben. Bovendien bleek het meisje slecht Engels te spreken en ik met mijn zenuwen hoorde alles slechter dan normaal. Ze waren allemaal heel aardig en de rest van de dag (nu eigenlijk nog steeds) aap ik alles na wat mijn klasgenoten doen. Omdat het de eerste week is zouden we de hele week uit zijn om 11 uur maar ja de rumoeren waren waar ik heb school op zaterdag. Ik hoef jullie niet te zeggen hoe erg ik mijn vrije zaterdag mis. Ik heb hem ondergewaardeerd al die jaren. Nu heb ik school vanaf 8:00 uur tot en met 1:00 of 2:00 met 1 pauze van 20 minuten om 11:00. Dus elke keer als ik terug kom van school heb ik reuzenhonger!!!! Maar ik moet zeggen het begint al te wennen.
Ook wisselen de leraren hier van lokaal en de leerlingen blijven in hun lokaal. Wat ik wel goed vind hier is dat als de leerkracht het klaslokaal binnenloopt iedereen moet opstaan als een teken van respect.
De tweede dag op school ging ik op een andere plek zitten zodat ik andere mensen in mijn klas leer kennen. Alles leek goed maar toen kwam mijn wiskundedocente het eerste uur naar me toe vragend in gebroken engels en de rest vertaald door mijn klas of alles goed is en waarom ik van plek ben veranderd. Verbijsterd stond ik daar. Blijkbaar is de plek waar je zit op de eerste dag de plek voor de rest van het jaar. Die fout maakte ik niet opnieuw en de volgende dag ging ik weer op mijn oude plek zitten.
Ik zit hier op een oude school en toen ik naar de WC moest gaf iemand me snel een papieren zakdoekje. Verbaasd nam ik het aan en ging naar de WC. De WC's zijn niet erg schoon en bovendien hebben ze geen wc-papier. Ik was heel erg dankbaar voor het meisje in mijn klas dat ze me dat zakdoekje gaf.
Bij de eerste gymles heb ik wat moeten leren. Ik was in normale kleren en nam mijn gymkleren mee zoals normaal. Toen de les was begonnen viel het me op dat iedereen in sportkleren gekleed was. Ongemakkelijk keek ik rond want mijn gymlerares had me verteld dat ik de mogelijkheid heb om me om te kleden. Toen het tijd voor gym was vroegen mijn klasgenoten aan mijn gymlerares of ik me mag omkleden en ze legde me uit dat het voortaan beter is dat ik mijn gymkleren aandoe. Dus ging ik me omkleden in de WC omdat ze geen kleedkamers hebben op deze school. Dat is iets wat ik ook maar 1 keer doe.
In de pauze sta ik meestal bij de mensen waar ik eerst aan was voorgesteld. Federica zit jammer genoeg op een andere school. De mensen op mijn school die ik op dit moment als vrienden beschouw zijn Laura, Alessandra en Aurora . De rest is aardig maar ik voel me nog wat ongemakkelijk bij hun ondanks dat ik met hun heb geluncht, naar school gelopen, naar de Disney store ben geweest en dat soort dingen. Wat wel grappig is is dat zowel Laura, Alessandra en Aurora zeggen dat ik in deze maand al veel meer met mijn handen praat dan in het begin. Dat word nog wat als ik thuis kom XD.
Waar ik heel erg aan moest\moet wennen is het fysieke contact hier. Jongens hier zijn totaal niet macho maar ik kan begrijpen dat mensen denken dat ze macho zijn. In het begin was het moeilijk voor mij om stelletjes en vrienden uit elkaar te houden. Bij groet geven ook vrienden elkaar een kus op de wang oke. Maar ze raken elkaar ook de hele tijd aan woelen door elkaars haar, onverwachtse knuffels en kussen op de wang. Dat allemaal is geen probleem voor mij maar wat het voor mij nog moeilijker maakte in het begin om vrienden van stelletjes te onderscheiden was het feit dat iedereen elkaar hier op de kont slaat. Geen schaamte hierin jongens ook meisjes en omgekeerd, zelfde seks maakt helemaal niet uit. Dit gedrag doen ze ook gewoon op straat!!! Het duurde niet lang of ik kon de stelletjes van de vrienden onderscheiden. Je hebt namelijk de make-out sessions. Dit doen ze soms privé in de hoek van de klas, soms midden in de groep, soms zitten ze op je tafel terwijl jij er awkward voor zit en ook midden op straat. Ik zweer als het gaat om fysiek contact kan je hier vrij ver gaan.
Een ander ding is dat iedereen rookt. Ik maak geen grapje iedereen rookt. Bij de volwassenen heb ik nog niemand ontmoet die niet rookt en op mijn school ken ik in totaal 2 mensen die niet roken. Dat is het. Voor de rest rookt iedereen hier.
Dan komt mijn grootste moeilijkheid en nachtmerrie. Iedereen stelde zichzelf voor de eerste dag en ik moest de namen maar zien te onthouden. Het ergste van alles was dat er 3 meisjes in mijn klas zitten die Giulia heten. Iedereen hier heet Giulia, Alessandra, Laura, Giorgia, Giuseppe, Andrea (hier een jongensnaam) en Roberto. Ik ken al minstens 2 personen van elke naam met die naam.
Voor de rest is school vrij saai. De hele dag zit je en moet je luisteren naar wat de leraren zeggen en je moet aantekeningen maken. Ik verveel me dus dood in klas. 1 voordeel ik kan er op dit moment nog mee wegkomen dat ik geen huiswerk maak. Iedereen hier denkt ook dat ik vloeiend ben in Engels wat ik heel schattig vind. Engels hier is een ramp. Soms zeggen ze moeilijke woorden die ik totaal niet ken en dan vraag ik ze bijvoorbeeld wat is je lievelingsvak en dan snappen ze er helemaal niks van. De engelse lerares hier spreekt ook italiaans engels. Ik moet toegeven dat haar grammatica is heel erg goed maar de uitspraak is verschrikkelijk. Het ergste is de ene keer dat ik moest voorlezen kwam het woordje threat in voor. Dus ik las het gewoon maar ze stopte me en zei dat ik het moest uitspreken als trieth. Ik zei tegen haar dat dat niet correct was maar ze wou er niks van weten en ik moest verder lezen met de verkeerde uitspraak en zo kan ik nog 10.000 voorbeelden geven.
Ik ben naar de bioscoop gegaan om finding Dory te zien (in het italiaans uiteraard) en tot mijn grootste verbazing begreep ik er wel wat van. Niet veel maar toch. De film was zo schattig ik wil hem opnieuw zien.
Ik kan ook al een (soort van) gesprek voeren met mijn gastfamilie in het Italiaans.
De verrassing verjaardag van Riccardo waarvoor ik was uitgenodigd was achteraf niet heel boeiend. We gingen bij een cafe op hem wachten met zijn allen. Daar verraste we hem. Zijn reactie was wel super schattig hij had absoluut niks door. Toen gingen we naar zijn huis om taart te eten en iedereen ging naar huis omdat we morgen school hadden. Ondanks dat het niet boeiend was denk ik toch dat het goed was dat ik mijn gezicht daar heb laten zien en het was wel gezellig op zich. Ook kreeg iedereen van het taalkamp (we hebben een facebookchat aangemaakt) te horen dat ze volgend jaar het taalkamp korter gaan maken omdat we allemaal veel te close zijn geworden met elkaar. Oeps, sorry mensen van volgend jaar.
Ook heb ik nog een paar keer met Eduarda afgesproken. Het Braziliaanse meisje van talenkamp. Ze is mijn beste vriendin hier en ze heeft jammer genoeg veel problemen met haar gastgezin. Gelukkig als we samen zijn lijkt ze dat allemaal even te vergeten en we hebben het altijd gezellig samen.
Mijn gastgezin daarentegen is heel erg lief. Ze helpen me veel, proberen me altijd te betrekken in dingen en ze corrigeren mijn italiaans waar dat nodig is. De grammatica is namelijk heel erg moeilijk.
Deze Zaterdag gingen we uit eten bij een plaats met het gezin van de beste vriendin van Giorgia (een meisje die ook Alessandra heet). Om 10 uur kregen we hapjes en om 11:00 gingen we eindelijk zitten voor het eten. Toen hoorde we opeens tumult binnen en het duurde niet lang of 2 behoorlijke kerels trokken een andere man weg de straat op. Het duurde nog korter of de politie was daar. Giuseppe mijn gastvader bleef ook bij de man en de politie staan want hij zag wat er gebeurde. De man kon niet recht lopen en mompelde de hele tijd ik voel me niet goed. In 10 minuten was ook de ambulance er. De man was op zijn minst heel erg dronken als je het mij vraagt. We gingen zo snel mogelijk weg van deze plek (zonder eten) en Giuseppe vertelde dat die man iemand had geslagen. Waarom weet ik niet. om kwart voor 12 namen we dus een brioche met ijs als avondeten. Gelukkig was er toen niks ernstigs gebeurd.
Ik heb het heel erg naar mijn zin hier maar er zijn ook heel wat dingen die ik in Nederland mis. Ik heb best wel wat last gehad van heimwee. Hier heb ik namelijk best wel last van stemmingswisselingen. Ik kan er helemaal doorheen zitten en 10 minuten later heb ik me nog nooit zo gelukkig gevoeld. Gelukkig heb ik dat laatste gevoel wel vaker. De dagen hier zijn heet maar de ochtenden zijn heerlijk en ik vind het fijn om naar school toe te lopen. Mensen hier zijn ook superaardig. Bijvoorbeeld ik wan net uit en had opeens last van heimwee. Toen begon het ook nog zacht te regenen en dat maakte mijn humeur er niet beter op. Toen het echt begon te storten ging ik snel schuilen onder een afdakje. Een meisje met een paraplu ging ook schuilen omdat haar paraplu deze regen niet kon tegenhouden. Ze begon in het Italiaans tegen me te praten en ik legde haar uit dat ik niet italiaans ben. Toen bood ze in het engels haar paraplu aan me aan en is de hele weg naar mijn huis met me meegelopen zodat ik niet in de regen hoef te lopen.
Over het algemeen ben ik hier vrij gelukkig maar ik ben heel erg moe de hele dag. Ik leef altijd naar mijn dutje toe en daarna voel ik me altijd veel beter.
Dat was het weer voor deze keer. Hoop dat alles goed is in Nederland!!